ႏွစ္သက္မိေသာစာမ်ား

Friday 26 March 2010

My Dear,

"ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမဆိုတာ
ဘုရားသခင္က ျပဳလုပ္ထားတဲ႔
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး
ျပက္လံုးတစ္ခုပဲေလ . . .
တစ္ေယာက္မရွိဘဲနဲ႔ တစ္ေယာက္မေနႏိုင္ၾကဘူး။
တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္လည္း
ဘယ္ေတာ႔မွ နာမလည္ၾကဘူး . . ."

» ေရာ႔ဘ္ရိန္နာ(အေမရိကန္ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာ)

- ( ၁ ) -
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္၊ ကင္းေျခမ်ားတစ္ေကာင္န႔ဲ ဖားတစ္ေကာင္ လမ္းမွာေတြ႕ၾကေတာ႔ "ဒီေလာက္ ေျခေထာက္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ တစ္ေခ်ာင္းကုိတစ္ေခ်ာင္း မနင္းမိေအာင္ ဘယ္လိုေလွ်ာက္လဲ" လို႔ ဖားက ေမး တယ္။ ကင္းေျခမ်ားလည္း သူဘယ္လိုေလွ်ာက္ပါလိမ္႔ ဆိုၿပီး သူ႔ဘာသာသူ ငံုၾကည့္ရင္း... ဆက္ေလွ်ာက္သြား တယ္။ ဟုတ္ပါရဲ႕ သူ႕ေျခေထာက္ေတြ တစ္ခုကိုတစ္ခု မနင္းမိၾကဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဘယ္လို ေလွ်ာက္တာပါလို႔ သူကိုယ္တိုင္လည္း ရွင္းမျပႏိုင္ဘူး၊ ဒီလိုနဲ႔ ေခါင္းႀကီးငံု႔ၿပီး စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ... ေနာက္ဆံုးမွာ တြင္းနက္တစ္ခုထဲကုိ ျပဳတ္က်သြားပါေလေရာ. . . . .တဲ႔။

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
ငါ နင့္ကို ဘယ္လိုခ်စ္မိသြားတယ္
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္မိသြားတယ္
ဘယ္ေတာ႔မွ မစဥ္းစားဘူး။
ေနာက္... တြင္းနက္ထဲကုိလည္း ဘယ္ေတာ႔မွ အက်မခံဘူး။

- ( ၂ ) -
တစ္ခါက လားေပါက္ေလးတစ္ေကာင္ဟာ သူအေမကို သူမရွင္းတာေတြ တတြတ္တြတ္ေမးေနတယ္။

"ေမေမ... သားတို႔ ေက်ာေပၚက ဘုႀကီးက ဘာလုပ္ဖို႔လဲဟင္"

"ေရေတြကုိ သိုေလွာင္ထားႏိုင္ဖို႔ေပါ႔ကြယ္၊ ေရမရွိတဲ႔ သဲကႏၲရထဲမွ ခရီးသြားႏိုင္တဲ႔ သတၱဝါဆိုလို႔ ကမာၻေပၚမွာေမေမတို႔ပဲရွိတာ သားရဲ႕. . .။ ဘယ္သတၱဝါမွ မသြားႏိုင္ၾကဘူး။" လို႔ မိခင္ လားမႀကီးက ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

ဒီေတာ႔မွ လားေပါက္ကေလးက ပိုၿပီးနားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္သြားတဲ႔ပံုနဲ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ေမးလိုက္တယ္ -

"ဒါဆိုရင္ သားတို႔က တိရစာၦန္ရံုထဲမွာ ဘာလာလုပ္ေနၾကတာလဲဟင္..."

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
သဲကႏၲရေတြထဲကုိ
ငါက ေလွ်ာက္သြားခ်င္လာတိုင္း
တိရစာၦန္ရံုထဲမွ ထည့္ထားဖို႔
မင္း... မႀကိဳးစားေစခ်င္ဘူး။

- ( ၃ ) -
ျပင္သစ္ေတာ္လွန္းေရးကာလတုန္းကေပါ႕. . . .။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ နာမည္အေက်ာ္ၾကားဆံုး 'ဘာစတီးအက်ဥ္း ေထာင္ႀကီး' ၿပိဳလဲသြားတဲ႔ေန႔မွာပဲ လူဝီဘုရင္ဟာ သူ႔ေနစဥ္ဒိုင္ယာရီမွတ္တမ္းမွာ ဒီလိုေရးသားခဲ႔တယ္။

"ဒီေန႔ ဘာမွ မထူးျခားဘူး . . ."

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
ငါ႔ရဲ႕အိပ္မက္ေတြ
ရစရာမရွိေအာင္ ၿပိဳလဲသြားခ်ိန္မွာ
နင့္ ဒိုင္ယာရီထဲ
"ဒီေန႔ ဘာမွ မထူးျခားဘူး..." လို႔ မေရးေစခ်င္ဘူး။

- ( ၄ ) -
တစ္ခါတုန္းက နားေလးတဲ႔ ကားဒရိုင္ဘာႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ တစ္ေန႔မွာ အဲဒီထဲက တစ္ေယာက္ရဲ႕ကားဟာ လမ္းေဘးမွာ ပ်က္ေနတယ္။ က်န္တဲ႔တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကားေရာက္လာၿပီး လွမ္းေမးတယ္။

"ေဟ႔ေရာင္....ဘာလဲ၊ ဓါတ္ဆီကုန္သြားတာလား. . ."

ဒီေတာ႔ ကားပ်က္ေနတဲ႔ တစ္ေယာက္က ျပန္ေျဖတယ္။

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ...ဓါတ္ဆီကုန္သြားလို႔ပါ"

အဲဒီလိုျပန္ေျဖတာကိုၾကားတာနဲ႔ ကားေပၚက ဒရိုင္ဘာက စိတ္ေအးလက္ေအးျဖစ္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔

"မသိပါဘူးကြာ၊ ငါက ဓါတ္ဆီကုန္သြားတာလားလို႔ "

ဆိုၿပီး ဆက္ေမာင္းသြားေတာ႔တယ္။ ေဘးက လူေတြကေတာ႔ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ေပါ႔၊ သူတို႔ကေတာ႔ အဆင္ကုိေျပလို႔ပဲ. . .

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
ငါ႔တို႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြ၊
ငါ႔တို႔ရဲ႕သိမ္ငယ္မႈေတြ၊
ငါတို႔ရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈ႕ေတြအတြက္
ငါတို႔ခ်င္းပဲ နားလည္ၾကမယ္
တျခားသူေတြ နားမလည္ရင္လည္း ရွိပါေစေတာ႔ကြာ။

- ( ၅ ) -
တစ္ခါတုန္းကေတာ႔ "ခ်ာလီခ်က္ပလင္ အတု" ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု လုပ္ၾကတယ္တဲ႔၊ ဒါကုိ ေနာက္ခ်င္တဲ႔ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ အစစ္က သြားၿပိဳင္တယ္။ အံ႔ၾသစရာေကာင္းတာက သူ အဲဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ဒုတိယပဲ ရခဲ႔တယ္။ အမ်ားအျမင္ဆိုတာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား သံႆယရွိစရာ ေကာင္းလိုက္ပါလိမ္႔ . . . .

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
ကုိယ္တို႔ ခရီးစဥ္အတြက္
(တစ္ခါတစ္ရံမွာ....)
"ပတ္ဝန္းက်င္" ဆိုတာရဲ႕ အျမင္ကုိ
လစ္လ်ဴရႈၿပီး ေလ်ာက္ရလိမ္႔မယ္။

- ( ၆ ) -
"ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္" ကုိ စတင္ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔တဲ႔ ဂ်ာမန္ ရူပေဗဒပညာရွင္ မာ႔က္စ္ဘြန္း ဟာ သူ႕ရဲ႕ေဒါက္တာဘြဲ႕ အတြက္ လူေတြ႕အစစ္ေဆးခံရတယ္။ ဒီေတာ႔ လူႀကီးေတြက ေမးတယ္၊ "ၾကယ္ေႂကြက်တာကို ျမင္တဲ႔အခါ ေမာင္ရင္ ဘာလုပ္သလဲ" ။ ဘြန္းက အဲဒီေမးခြန္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေျဖရမယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္။

"ကၽြန္ေတာ္ နာရီကုိ ၾကည့္လိုက္မယ္၊ အခ်ိန္ကုိ မွတ္မယ္၊ ဘယ္ၾကယ္နကၡတ္စုက က်လာသလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္မယ္၊ လႈပ္ရွားမႈ႕ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ အလင္းတန္းရဲ႕ အရွည္ကုိ အကဲျဖတ္ၿပီး... အနီးစပ္ဆံုး လမ္းေၾကာင္းကုိ တြက္ခ်က္ပါမယ္"

ဒါေပမယ္႔ သူ႔ရင္ထဲက ေျပာခ်င္ေနတဲ႔ ရိုုးရိုးသားသား စကားတစ္ခြန္းကိုပဲ ေျဖလိုက္တယ္။

"လိုခ်င္တာ တစ္ခုကို ဆုေတာင္းပါမယ္..."

အဲဒီလိုပါပဲ. . .
ကုိယ္တို႔ေတြလည္း
(ရင္ထဲကလာတဲ႔ ....)
"ရိုးရိုးသားသား စကားတစ္ခြန္းကုိ" ေျပာျပဖို႔
ဝန္မေလးၾကစို႔လားကြယ္ . . . . ။